een persoonlijke mening uit de Sprekershoek van Peter Flohr
Waar kunnen we in deze gemeente nu en straks samen dansen, zingen, muziek (leren) maken, boeken lenen, kennis vergaren, samen sporten, samen leuke dingen doen in verenigingsverband, enzovoorts…..?
Het wil maar niet lukken om hierover duidelijke afspraken te maken. Afspraken die ook toekomstbestendig zijn. Het gaat om het bieden van onderdak (accommodaties) voor deze activiteiten. Waar gaan we dit doen? Hoeveel mag het de gemeenschap kosten? Wie mag het doen en hoe organiseren we dit? Gemeenschapsgeld, daar hebben we het over. En dit geld behoor je slim, doeltreffend en doelmatig in te zetten. Niet te veel maar ook niet te weinig.
Op dit moment is de discussie in volle hevigheid weer losgebarsten. Plannen voor een nieuwe multifunctionele accommodatie (MFA) midden in het bruisend dorpshart (Carré) stonden op papier reeds nauwkeurig ingetekend en uitgedrukt in vierkante en kubieke meters. Ze blijken gewoon
te veel geld te kosten. Om die reden worden plannen ijlings aangepast. Het aantal benodigde meters wordt verminderd. Zalen worden qua grootte van 600 tot 400 tot 250 stoelen teruggebracht.
De discussie dreigt te verzanden. Het richt zich te veel op zalen, ruimtes en locaties. Het lijkt of accommodaties een doel op zich geworden zijn. Geruzie over beheer van deze zalen, verantwoordelijkheden en daarvoor beschikbare gelden vertroebelen de vraag waar het werkelijk om hoort te gaan: niet de stenen, niet de zalen, maar de activiteiten en de vraag horen centraal te staan. Dit is onlosmakelijk verbonden met wat de gemeente aan beleid formuleert op het terrein van welzijn, onderwijs, sport, zorg, recreatie, jongeren- en ouderenbeleid. Het is evenzo direct verbonden met wat in de wijken en buurten gebeurt en wat daar de vraag is.
Het toekomstbeeld van accommodaties is daarmee ook sterk afhankelijk van de keuzes die gemaakt worden op de genoemde beleidsterreinen. Laten we vooral niet de zalen bouwen en inrichten zonder eerst na te denken over wat er in die zalen moet gebeuren.
Wat betekent dit uitgangspunt voor het heden? In ieder geval niet het accommodatiebeleid invullen zonder eerst tot overeenstemming te komen wat de kerntaken van de gemeente zijn op het terrein van sociaal-cultureel en maatschappelijk terrein. Er is een “sociale structuurvisie” nodig in hoofdlijnen voordat je enorme bedragen richting accommodaties stuurt. We moeten van meters naar iets beters. Dat is de gemeente verplicht aan haar bevolking.
